احمد در وصیت رسول الله (ص)

بِسْمِ اللهِ الرحمن الرَّحيِم اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدألأٍئݦة وَألْمَهْدیٖینْ وَسَلِم تَسْلٖیٖما با سلام، در خدمت محققین گرامی هستیم. در پست های قبل متن وصیت مقدس (نوشته ی بازدارنده از گمراهی) قرار گرفت. در این بخش به این موضوع می پردازیم که رسول الله این وصیت را نوشته ی بازدارنده از گمراهی تا ابد نام برده اند می پردازیم. با ما همراه باشید. این که رسول الله (ص) این وصیت را به (وصیت) بازدارنده از گمراهی تا ابد، توصیف نموده است، محال است که فرد باطلی بتواند ادعای وصیت کند. هر فردی که بگوید: ادعای وصیت از سوی (مدعیان) باطل، امکان ندارد، خدای سبحان را به ناتوانی از محافظت از نوشتاری متهم می کند که ایشان آن را برای فردی که به آن چنگ زند، بازدارنده از گمراهی می داند! یا خدا را به دروغ گویی متهم می کند، چون خداوند این نوشتار را به نوشتار بازدارنده از گمراهی تا ابد، توصیف کرده است، و اگر فرد (باطلی) بتواند ادعای وصیت کند، این نوشتار بازدارنده از گمراهی نخواهد بود!! و یا خدا را به نادانی متهم کرده است؛ چون خدا وصیت را به صفتی توصیف کر

بِسْمِ  اللهِ الرحمن الرَّحيِم اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدألأٍئݦة وَألْمَهْدیٖینْ وَسَلِم تَسْلٖیٖما كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَكَ خَيْرًا الْوَصِيَّةُ لِلْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ ﴿۱۸۰﴾ بقره بر شما مقرر شده است كه چون يكى از شما را مرگ فرا رسد اگر مالى بر جاى گذارد براى پدر و مادر و خويشاوندان [خود] به طور پسنديده وصيت كند [اين كار] حقى است بر پرهيزگاران (۱۸۰)بقره   با سلام خدمت محققین گرامی در پست قبل متن وصیت مقدس نوشته ی بازدارنده از گمراهی پیامبر (ص) قرار داده شد. در تبیین گوشه ای ازاهمیت وصیت مقدس به روایانی از رسوا الله (ص) توجه نمایید. و از پیامبرمحمد(ص): ((هرکس بمیرد در حالی که وصیت نکند مرگش مرگ جاهلیت است))  همچنین ایشان (ص) فرمودند: ((وصیت حقی بر هرمسلمان است )) و اینگه : ((هرکس بمیرد در حالی که وصیت نکرده عملش را با معصیت ختم نموده))  (اثبات الهداه ج1 ص 143). و در ادامه به کلیپی در باره ی وجود مهدیین و وصیت رسول الله (ص)، حاوی مطالبی در

بِسْمِ اللهِ الرحمن الرَّحيِم اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدألأٍئݦة وَألْمَهْدیٖینْ وَسَلِم تَسْلٖیٖما با سلام در قسمت های قبل به روایاتی از شیعه و سنی رسیدیم که از آن متوجه شدیم نوشتاری که رسول الله (ص) اراده کردند بنویسند نوشتاری بود که از گمراهی جلوگیری می کرد و پس از حرف آن جسارت کننده، (آنطوری که در روایات آمده) رسول الله (ص) خشمگین شدند و آنان را از پیش خودشان بیرون راند. رسول الله (ص) پس از این واقعه در شب آخر عمر شان وصیت را املاء و ثبت نمودند. در کتاب غیبت طوسی، تنها متنی که از نوشتار بازدارنده از گمراهی روایت شده است، وجود دارد؛ همان نوشتاری که در صحیح ترین کتاب های اهل سنت، مثل بخاری و مسلم، وجود دارد. آل محمد (ص) وصیت را از محمد رسول الله (ص) ، نقل فرمودند: عنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ الْبَاقِرِ عَنْ أَبِيهِ ذِي الثَّفِنَاتِ‏ سَيِّدِ الْعَابِدِينَ عَنْ أَبِيهِ الْحُسَيْنِ الزَّكِيِّ الشَّهِيدِ عَنْ أَبِيهِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع قَالَ:   قالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) فِي اللَّيْلَةِ الَّتِي كَا

بِسْمِ اللهِ الرحمن الرَّحيِم اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدألأٍئݦة وَألْمَهْدیٖینْ وَسَلِم تَسْلٖیٖما با سلام در خدمت محققین گرامی هستیم با ادامه ی کتاب ارزشمند وصیت مقدس نوشته ی بازدارنده از گمراهی. در کتب شیعه برای تایید وصیت پیامبر (ص) چه روایاتی وجود دارد؟ برای پاسخ به این پرسش به ادامه مطلب توجه بفرمائید. در کتابهای شیعه: سلیم بن قیس می گوید: «از سلمان شنیدم که می گفت: از علی (ع) شنیدم، بعد از این که آن مرد (عمر) آن جمله را گفت و رسول الله (ص) خشمگین شد و کتف را انداخت: آیا از رسول الله (ص) در مورد چیزی که می خواست در کتف بنویسد، سؤال نکنیم؟! چیزی که اگر می نوشت هیچ فردی گمراه نمی شد و دو فرد هم اختلاف نمی کردند....!» (کتاب سلم بن قیس ص 398) به روایت دیگری توجه بفرمائید؛ سیلم بن قیس هلالی می گوید: امام علی (ع) فرمود: «ای طلحه! آیا شاهد نبودی زمانی که رسول الله (ص) کتف خواست تا در آن چیزی بنویسد که امت، گمراه نشوند و با هم اختلاف نداشته باشند، دوست تو آن مطلب را گفت: پیامبر هذیان می گوید، رسول الله (ص) خشمگین شدند....

با سلام، به رویای ذیل که در مورد وصیت رسول الله (ص) است، توجه بفرمائید. بسم الله الرحمن الرحیم والحمدلله رب العالمین اللهم صلّ علي محمد و آل محمد الائمة و المهديين و سلّم تسليماً كثيرا این حقیر وقتی این دعوت مبارک رو شنیدم دائما فکر میکردم آیا واقعا پیامبر ص همچین وصیتی کردند و همه ازش بی اطلاع بودیم؟ در اولین فرصت رفتم کتاب غیبت شیخ طوسی رو خریدم تا با چشمای خودم وصیت پیامبر ص رو ببینم. وقتی دیدم و فایلهای صوتی شیخ عباس فتحی(حفظه الله) رو گوش دادم اونشب رفتم مسجد دلمو سپردم بخدا و استخاره کردم آیه 29 سوره فتح اومد.بخود خدا توکل کردم و درحالیکه تک و تنها تو شهرمون بودم به این دعوت لبیک گفتم با دنیایی از شک و شبهه که حتی محرم رازی نداشتم باهاش دراین مورد درد دل کنم.  تا اینکه پس از مدتی شبی در رؤیا دیدم در بین جمعی نشستم و ناگهان از طرف خدای متعال از آسمان وحی و الهامی اومد که بوسیله اون امام زمانمون رو انتخاب کردند.همگی این الهام و وحی رو احساس کردیم ولی نمیدونستیم به سینه کی وارد شد.من بلند شدم گفتم این الهام به چه کسی وارد شده؟ سید احمدالحسن علیه السلام دقیقا کنار من

بِسْمِ اللهِ الرحمن الرَّحيِم اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدألأٍئݦة وَألْمَهْدیٖینْ وَسَلِم تَسْلٖیٖما با سلام، پس از مطرح کردن مسائل ماجرای ثبت شدن وصیت حالا به روایاتی از اهل تسنن در مورد ماجرای شب رزیة الخمیس توجه بفرمائید. ابن عباس می گوید: «روز پنج شنبه و چه روز پنج شنبه ای! درد به رسول الله (ص) فشار آورد، (و) فرمود: «برای من (قلم و کاغذی) بیاورید تا برای شما نوشتاری بنویسیم که بعد از آن هرگز گمراه نشوید». (آنها) دعوا کردند و نزد پیامبر(ص) نزاع جایز نیست. گفتند: پیامبر (ص) را چه می شود، آیا هذیان می گوید؟! به صورت سؤالی پرسیدند. (پیامبر (ص)) فرمودند: «من را رها کنید. حالتی که من در آن هستم، بهتر است از آنچه شما مرا به آن می خوانید. شما را به سه مطلب وصیت می کنم: مشرکین را از جزیرة العرب (شبه جزیره ی عربستان) بیرون نمایید، از هیأت های بیگانگان همان طور که من پإیرایی می کردم، پذیرایی نمایید و ...»، گفت:سومی را نگفت، یا من فراموش کردم.»(1) ابن عباس می گوید: «روز پنج شنبه و چه پنج شنبه ای! بعد از آن، اشک هایش جاری شد به گونه ای که برگونه

بِسْمِ اللهِ الرحمن الرَّحيِم اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدألأٍئݦة وَألْمَهْدیٖینْ وَسَلِم تَسْلٖیٖما با سلام، خدمت محققین گرامی. در مبحث قبل بیان شد که خداوند سبحان با شدت رحمتی که به محمد (ص) دارد ولی در آخرین لحظات زندگی ایشان، به او دستور می دهد تا نوشتاری بنویسد و آن را «نوشتار بازدارنده از گمراهی»؛ معرفی کند. به ادامه ی مبحث توجه فرمائید: در روز پنجشنبه  رسول الله می خواست وصیت را برای همه ی امت بنویسد و می خواست همه ی مردم را بر آن شاهد بگیرد، ولی گروهی او را بازداشتند و در قوای عقلانی انسان طعنه زدند و گفتند: انسان هذیان می گوید (یعنی هذیان می گوید و نمی فهمد، چه می گوید). پیامبر آنها را طرد نمود و رسول الله (ص) بعد از پنج شنبه تا روز وفاتش که دوشنبه بود، زنده بودند. در شبی که وفاتشان بود، وصیتش را نوشت و برای علی ع املا نمود و بعضی از صحابه را، بر آن شاهد گرفت. یک نکته در عکس العمل رسول الله (ص) وجود دارد، پس از جسارت و تهمت آن به رسول الله (ص)، در رفتار پیامبر (ص) دقت کنید، پس از آنکه رسول الله (ص) آنان را طرد کردند، آن افراد با تبع

بِسْمِ اللهِ الرحمن الرَّحيِم اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدألأٍئݦة وَألْمَهْدیٖینْ وَسَلِم تَسْلٖیٖما با عرض سلام خدمت خوانندگان گرامی، مجموعا در قسمت قبل به این نتیجه رسیدیم که وقتی فردی ادعا کرد که این وصیت به نفع اوست، پس در او شک نکنید که ساعت قیامت صغری فرا رسیده است. اصولا چرا پیامبر(ص) با آن وضعیت بیماری، در لحظات آخر عمر مبارک شان اقدام به ثبت وصیت می کنند؟ جواب این سوال را در ادامه ی مطلب از کتاب وصیت مقدس، بررسی می کنیم. ادامه ... وصیت نوشته ای است که رسول الله (ص) آن را در آخرین لحظات زندگیش به پیروی از سخن خداوند، نوشته است:« كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَكَ خَيْرًا الْوَصِيَّةُ لِلْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ » (هنگامی که وفاتتان برسد، بر شما واجب است، اگر خیر(وخوبی) به جای گذاشتید، به والدین و نزدیکان، وصیت نیکو کنید، (وصیت کردن) حقی است بر پرهیزکاران)، و (رسول الله ص) این وصیت را برای فردی که به آن چنگ زند، تا ابد، بازدارنده از گمراهی وصف می کند. تأکی

بِسْمِ اللهِ الرحمن الرَّحيِم اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدألأٍئݦة وَألْمَهْدیٖینْ وَسَلِم تَسْلٖیٖما با سلام، در خدمت محققین گرامی هستیم با کتاب وصیت مقدس نوشته ی بازدارنده از گمراهی. در این کتاب پاسخهای سید احمدالحسن (ع) به دو سوال ثبت شده است. به سوال اول و بخشی از پاسخ سید احمدالحسن (ع) توجه بفرمائید: السلام علیکم و رحمت الله و برکاته اللهم صل علی محمد و آل محمد الأئمة والمهدیین و سلم تسلیماٌ کثیراٌ « وَلَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَا مِنْكُمْ مَلَائِكَةً فِي الْأَرْضِ يَخْلُفُونَ »(و اگر می خواستیم، ازمیان شما ملائکه ای قرار می دادیم که در زمین خلافت کنند). معنای این آیه چیست؟ آیا با یاران مهدی (ع) یا مهدیین ارتباطی دارد؟ بخشی از پاسخ سید احمدالحسن (ع) : ... پس وقتی صاحب این نوشتار (وصیت) آن را آورد. شک نکنید که ساعت قیامت صغری فرا رسیده است: « فَلَا تَمْتَرُنَّ بِهَا » ( به آن شک نکنید). هر فردی که این نوشتاررا آورد، صاحب آن است، پس اگر می خواهید از گمراهی و انحراف نجات پیدا کنید،  از محمد (ص) با قبول وصیتش که در شب وفاتش آن را نوشت، تب

بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد وآل محمد الائمه و المهدیین و سلم تسلیما کثیرا سلام من به وصیت که نامت افشا کرد به آن پیمبر خاتم که ذکر مولا کرد با سلام، در متن پیش به این مطلب رسیدیم که یمانی آل محمد و انصارش در کتابها، وصیت، جایگاه، قراین و چگونگی احتجاج به آن را روشن ساختند . به اشکال ها پاسخ قاطع داده اند و دو پاسخ روشن و صریح امام احمد الحسن (ع) در کتاب وصیت مقدس؛ امکان انکار را برای هیچ مومنی باقی نگذاشته است . به ادامه ی توضیح دکتر علاء سالم، یکی از انصار امام احمدالحسن ع (تدوین کننده ی کتاب) در مورد محتویات کتاب که در متن ذیل آمده است؛ توجه بفرمائید: به جهت منفعت رساندن به طالبان حق و هدایت و از بین بردن بعضی از عذرهای واهی بعضی افراد، بنده توضیح مختصری  به بعضی از عبارت ها افزودم. سه پیوست در آخر کتاب قرار دادم که در آنها بعضی از روایاتی که به نوشته شدن وصیت تأکید دارد و از جهت دیگر روایاتی که به تواتر معنوی روایت وصیت که اشاره به مهدیین اوصیا و به خصوص در مورد اولین آنها (ع) اشاره دارد، آورده شده است. (توضیح اینکه جمعا حدود 110 روایت مختلف جمع آوری شده